İnternetin hayatımıza girişi kadar çabuk olmadı belki ama kendimizi ifade etmek adına bloglar mükemmel ilaç oldu. Tam olarak ne zaman tanıştık bloglarla bilmiyorum. Geçmişimin de çok olduğunu söyleyemem. Burada yazdıklarım sayesinde editörlüğü yaptığım site bile var. Esasında burada yazarken editörlük falan bilmezdim. Sonradan öğrendim, bakmayın çok anladığımdan da değil maksat insanlara yardımcı olalım.
Yazdıklarımı paylaştıkça çevremde insanlar oluşmaya başladığını fark ettim. Her şeyden önce İstanbul'a uzak olan İzmir ve Göztepe üzerine yazmak ilgi çekici olmadığı gibi kalemimin(klavyemin) çok da kuvvetli olmaması sebebiyle köyümün güzeli Fadime misali bir şeyler yapmaya çalışıp durdum..
Uzun süredir buraya detaylı şeyler yazmıyorum. Twitter hayatımıza girdiğinden beri esasında pek çoğumuz yazamıyor. Buraya ihanet ettiğim sürece nankörlük ediyormuşum gibi hissetmeye başladım. Yiğit'in postlarını gördükçe 'ulen bende eskiden böyle yazardım' der oldum. Bundan sonra daha sık, daha detaylı yazılar yazmaya başlamam gerektiğini anladım. İlk adım bu post olsun. Bundan sonra daha sık görüşmek üzere..
Ha unutmadan;
Blog yazdım insanlar tanıdım, Göztepe.com bünyesine kabul edildim ve o günden sonra çok sayıda ağabeyim, kardeşim oldu. İnsanlara kendimi anlatırken hayatıma hep olmasını istediğim ağabeylerim girdi. Bilet bulamadım, bilet buldular.. Daha önemlisi hiç sakınmadan bira ısmarladılar. Tribünde korudular. Deplasmanda arka çıktılar. Yazmaya başladığım gün hayalini kurmadığım şeyleri tek tek yaşamama sebep oldular. Hepsine buradan da bir kez daha çok teşekkür ediyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder